van mom en bonuspap

 

dank

 

huisarts is geweest. Ze is zo'n lieverd!
Zij heeft nu benoemt dat de klachten in mijn hoofd komt door de hersen-metastasen.

mijn mannen zijn een ontzettend grote steun...

moeilijke keuze moeten we maken; wel of niet bestralen. Het enige doel is beter gaan horen. 50% kans op een verbetering.

gesprek met radiologie-arts. Ik vang maar weinig op van wat hij zegt.

Ben veel van het padje af... in de heldere momenten probeer ik nog van alles te schrijven.
Het is lastig om nog maar weinig te kunnen horen. Kan met moeite gesprekken volgen. Veel dingen hier in huis gaan langs me heen. Ongewild want ik wil nog ALLES bijhouden!!! Toch weer veel van mijn lijstje af kunnen strepen vandaag. Dankbaar...

alweer slecht nieuws... erg slecht.

weet niet wat iedereen al weet, even heel kort... deze week een erg flinke achterruitgang. Hoor bijna niet meer, praten gaat moeilijk en erbij blijven, helder blijven is ook niet meer vanzelfsprekend. Nu heb ik even een goed moment, dan kan ik weer even schrijven... Het is heel heftig allemaal hier... Gisteren uitslag van de deze week gemaakte scans, long en schedel. Alle tumoren zijn flink gegroeid. Ook in klieren naast de luchtwegen wat de kortademigheid verklaart. Er zit geen tumor in het hoofd, dat wat ze eerder zagen was niet gegroeid. wel aan beide gehoorgangen is er een aan kleuring door de contrastvloeistof, wat betekent 99 procent zeker uitzaaiingen daar. vandaar slecht gehoor en evenwichts-storingen. In longen ook flink vergroot maar dat zal de klachten niet geven omdat dat er binnenin zit... We stoppen dus met chemo... Vandaag zijn onze huisarts en Lisbeth geweest om de papieren in orde te maken voor euthanasie.....klinkt lullig maar ik kan het niet anders maken...... Het is maar een formaliteit dat van tevoren goed geregeld moet zijn... Niks staat vast en hoe het gaat lopen weet niemand.


De oncoloog gaf aan dat bestraling van de gehoorgangen eventueel kan helpen tegen weer wat horen en minder duizelig.
Maandag gaan we naar Geel om te overleggen met de bestralingsarts.

NMR

Scan van de schedel. 11.00

oncoloog

Uitslag scans... heel slecht nieuws. Schrijf ik nog...

Scan longen

9.00 scan thorax. Longen.

stem ineens weg...

Heel erg slechte nacht gehad.

Ineens vanmorgen, was mijn stem weg. Lisbeth belde en ik kon mezelf moeilijk hoorbaar maken. Ik schrok er wel van...


Laat op de middag dokter Geboers. Kan het niet navertellen, ben van het padje en heel wazig in mijn hoofd, met tijden.... Schrijf ik nog...

Huisarts voor het eerst hier geweest. Om te kijken of er verbetering is met de Medrol... Niet dus...

leuke dingetjes doen!

Toch weer een fijne dag gehad, lekker thuis... ik heb zoveel voldoening van een projectje dat ik heb afgewerkt maar waar ik nog niks over kan vertellen vanwege de verrassingsfactor! Leuk leuk leuk!

schrijven

Evenwichts moeilijkheden, duizelingen, doof!!! Ben fijn bezig geweest met allerlei dingetjes. Met name schrijven. Trying to make a dream come true... Het is zo gaaf en opwekkend om daarmee bezig te zijn, naast de andere zware kost... Maar heel eng, dat het schrijven moeizaam begint te gaan.... Dat wil ik toch nog wel heel lang kunnen blijven doen!!! Moet er niet aan danken dat dat weg gaat vallen...

High tea...

Marie-Louise hadden we onlangs een cadeau-bon gegeven voor een High Tea... Voor haar verjaardag. Natuurlijk mocht zij kiezen waar en ook met wie... maar dat was al besproken... zij en ikke dus... Vorige week een dag geprikt, dan zou zij ook herfstvakantie hebben...
Geleidelijk door de week ging het steeds minder goed. Tegen Marco had ik in het begin van de week al te kennen gegeven dat ik 'zo' niet dat stuk zou durven/moeten rijden... Nog een stukje verder de week in heb ik gevraagd of hij me dan zou kunnen brengen..... Moeilijk om te vragen, jawel.... Maar ik wilde koste wat kost het niet afzeggen voor Marie-Louise. Ik voelde dat ze er veel zin in had en ik wilde haar echt niet teleurstellen. Maar donderdagavond gaf ik voor mezelf toe dat dit echt geen goed idee was... Naast alle andere dingetjes die er zijn zou ik haar waarschijnlijk niet eens kunnen verstaan in zo'n restaurantje... Hier thuis in rust een gesprek volgen is al niet te doen. Dus heb ik haar een berichtje gestuurd... Dat het écht niet ging en of ze dan niet naar mij kon komen.... Heeeeeeel erg moeilijk om te vragen... Maar ik weet dat ik dat bij haar kan...
We hebben samen hier een heel waardevol fijne middag gehad. Eentje om nooit te vergeten. Ze liet me keer op keer huilen op haar schouder. Als een kind heb ik gejankt, met vette uithalen. En dat kon bij haar... Haar rust straalde zo door dat ik er voelbaar rustiger van werd. Nog nooit hebben we elkaar eigenlijk zo dichtbij toegelaten... Wat mooi dat we dat nu hebben gekund... Dankbaar. xxxxxxx

mini High-Tea'tje dan maar

opgezegd

Zo! Twitter-account opgezegd en verwijderd. Goed bezig!!
Zo ben ik steeds allerlei dingetjes aan het schrappen waar je inbox zo onnodig wordt mee overbelast... Ik ben nu immers een 'minder consumerend en dingen nodig hebbend mens' geworden...
Deze week ook een brief gehad of ik mijn abonnement op de Happinez wilde verlengen....... Dat vind ik dan wel weer een moeilijke... Ik wíl 'm graag verlengen.........................

Eerste huisbezoekje van huisarts

Ze is een erg lieve zachte vrouw. En jong... Haar tweede kindje is nog maar 4 maandjes oud...
Behalve de toenemende klachten hebben we veel besproken. Ze had contact met Lisbeth over de situatie nu. Gisteren, waar we het over hadden gehad, dat heftig woord... moet natuurlijk ook door haar worden goedgekeurd. Niet alle huisartsen kunnen en willen dit doen... Het was voor mij een opluchting dat zij hiervoor open staat. Klink misschien stom. Nu gaat zij kijken wanneer zij samen met Lisbeth kan langskomen om de officiële papieren in orde te maken. Nogmaals, voor de duidelijkheid. Het is daardoor niet al vastbesloten dat het zo gaat moeten lopen... Nu worden alleen de mogelijkheden geschept om..... Heel belangrijk vind ik, wij...

Verder heeft ze Medrol (cortisonen) voorgeschreven om de druk van eventuele vocht te verlagen in het hoofd. Gezien dat er bij de uitslagen twijfel was over metastasen... Als dit, die Medrol, nou verbetering geeft binnen 4 dagen, (!) betekent dat dat er inderdaad uitzaaiingen zitten daar, die de klachten veroorzaken. Als er geen verbetering optreed dan zijn het waarschijnlijk gewoon bijwerkingen van chemo.
Maandag komt ze weer om te zien hoe het ervoor staat...
 
Morfine mag ik nog een een kleine bijplekken. nu dus 50 + 12.     Ach d'r is nog te gaan tot 400.
Het is nog steeds de opzet naar pijvrij... en nu zoeken naar die grens....

Ik ben heel wazig in mijn hoofd, duizelingen, heel slecht horen, druk op mijn hoofd en ogen... het lijkt steeds moeilijker om 'straight' te denken en logische zinnen te schrijven. Zinnen formuleren duurt eeeeuwig... pfffff
 En er is nog ZOVEEL wat ik wil doen....

huisarts

Toenemende klachten...

gesprek Lisbeth.......

met Lisbeth precaire dingen besproken. Ze heeft weer uitgelegd over het verschil tussen palliatieve sedatie en euthanasie.... Het is iets wat je ook van tevoren met je huisarts moet bespreken... of zij daar ook toe bereid is... euthanasie... Er zijn natuurlijk allerlei regels en wetgeving aan gebonden. Euthanasie klinkt natuurlijk heel heftig maar we zijn het er samen over eens dat je dingen niet onnodig langer hoeft te rekken dan nodig is. Wanneer is het nog zinvol? Hoelang is het dragelijk voor alle betrokkenen. Ik vind dat als ik er niet meer ben als Judy, als ik verzorgd moet worden, gewassen, naar de wc geholpen moet worden (of erger!!) en dat soort dingen, dat is voor mij al een grens te ver... Al weet ik ook dat je je grenzen iedere keer weer verlegd. Wie weet vind ik het dan nog wel leefbaar?

Maar wanneer ik zelf niet meer in staat ben om bij volle bewustzijn beslissingen te nemen, ben je eigenlijk al te laat. Dan kom je automatisch in de molen van in bed liggen, niks meer zelf kunnen en pijnbestrijding. En met allerlei medicatie zorgen ze ervoor dat alle opkomend bijwerkingen zoveel mogelijk worden onderdrukt...  het is wel iets wat je goed moet overwegen en bespreken van tevoren. Tot hoever... Morgen komt de huisarts en die neemt de papieren mee om het wettelijk in orde te maken. NIET dat het dan automatisch zó gaat lopen en niet anders. Maar dan is het tenminste op tijd geregeld. Lisbeth is er op een fijne manier toch heel duidelijk over. Maakt ons bewust van waar we toch rekening mee moeten houden. Dat is wel goed.

stapje terug

Vandaag kwam Lisbeth van Ispahan. Omdat ik op maandag heb gebeld dat het even niet gaat.... Ze was verbaasd oven het verschil van 3 weken terug bij de eerste ontmoeting, en vandaag. Tja... Het gaat dan ook echt niet goed! De lichamelijke achteruitgang gaat nu even heel hard voor mijn gevoel... Steeds meer klachten en steeds slechter voelen... Weer heel wat afgejankt. Dit is heftig. Deze periode... 

lekker schoon huisje!

Vanmiddag al de derde keer dat Peggy, de hulp in de huishouding kwam. Tjeuhh, wist niet dat ik het zo fijn zou vinden. Ze doet het goed en krijgt ontzettend veel gedaan in die drie uur! Van tevoren ben ik natuurlijk al lang in de weer om 'te poetsen voor de poets komt', maar dat zal ik nog wel afleren... Om twee uur moest ik afhaken en ben lekker mijn bed in gekropen... wel raar gevoel eigenlijk.

Maar... het is nodig... ik voel me NIET goed en op meerdere vlakken merk ik dat het allemaal minder wordt... Moeilijk...

Kracht!

 

Wat een mooi cadeau!!!

Zomaar in de brievenbus!

Je kunt het op de foto niet goed zien maar het is een groot boek. Erg mooi.

 I love Happinez.

helende handen...

 Vanmorgen voelde ik het zo sterk... ik wilde een foto van deze bijzondere handen!
Elke week kom ik bij Kim voor lymfedrainage.
En elke keer ben ik haar dankbaar voor wat zij doet.
voor de rust die ze uitstraalt...
voor de steun en goede gesprekken...
 voor wat voor plekje ze is gaan innemen in mijn leventje en in mijn hart.
Dat weet ze niet, ze leest ook niet deze blog, maar ik weet zeker dat ze het voelt.
Lieve Kim, ik hou van je!!

niet mooi...

Ja.... dat stukje wat ik gisteravond schreef is niet zo aardig... Beetje kortzichtig misschien wel. En het zegt veel meer over mij dan over deze man... Ik kijk meer uit het oogpunt van de 'verloren vrouw'... en uit angst dat mij hetzelfde te wachten staat... Ja het maakt me bitter en cynisch en niet een mooier mens... ik wéét het...
Misschien moet ik even het cursusmateriaal van de Mindfulness training bovenhalen: met mildheid en vriendelijkheid aanvaarden...

lulhannus!

Op Facebook... "Deze wil ik graag, Sinterklaas" 
En dan een foto van een mooi blinkende auto in de showroom.

"... het leven gaat dus echt gewoon door T.?"
Ja... ik heb het gewoon geplaatst! En hem gelijk ontvriend, zoals dat zo mooi heet.

Deze vader van 2 kinderen hield een blog bij over de strijd tegen kanker. Zijn vrouw had borstkanker. Vorig jaar december is ze overleden... Binnen no time was er een nieuwe blog met nieuwe passende titel. Over het leven na..., nu met zijn drietjes. Al heel snel naar mijn idee, kwam er het verhaal over, jawel, de nieuwe vriendin... Allerlei cliches om de boel goed te praten, en aan de reacties te zien was iedereen heel blij voor hem.... Ik niet, ik dacht maar steeds aan háár! Iedere keer met verbazing las ik dan weer zo'n blogje... het maakte me steeds een beetje bozer... Foto's op het strand met haar, de nieuwe, in innige omarming... Juist daar waar M nog geen half jaar eerder met haar gezin hun laatste uitje beleefden. Met hulp een speciale ambulance, stichting doe een wens of zoiets....
En dan weer es een foto van dit of van dat, met de kinderen, ja want nu hebben ze een gezin met vijf kinderen!....  
Deze man heeft het toen allemaal zo mooi verwoord en ik leefde echt met hun mee... Maar nu kan ik dat niet meer... Ik weet het, je kunt en mág er geen datum op zetten... maar ik vind het wel verrekes snel gaan. In mijn beleving geeft hij zijn nog jonge kinderen mee, dat mensen gewoon inwisselbaar zijn... ja, ook moeders dus... 
Deze man heeft mij ooit een reactie gestuurd "blijven communiceren" zei die. "Tot het laatst"... 
Blijkbaar is deze man érg goed in communiceren... 

sooooo, dat was even een hoop gal! Truste!

Watte!!?

Dat slecht horen zo'n grote invloed heeft op communicatie is logisch maar godver wat is het vervelend!!!! Het heeft een flinke invloed op mijn gemoedstoestand! Wat is dat verschrikkelijk irritant wanneer je kleine signalen niet oppikt en constant wat zeg je moet zeggen!! Heel de communicatie is al niet makkelijk hier maar nu komt er nóg een aspect bij! Ik voel me gewoon afgesloten van het gebeuren om mij heen en merk ook ergernis bij huisgenoten. Wordt er zo niet leuker op...

verdrietig en boos en alles!.. voel me gewoon kut!

géén leuke klus!!

Mom geweest. Ze heeft me geholpen met mijn overvolle kledingkasten en rekken behoorlijk uit te dunnen... Ik vond het GEEN leuke klus.... Sowieso heb ik altijd moeite gehad met kleding wegdoen. En schoenen... en uh... alles gewoon...
Ik ga even niet NU dit stukje schrijven want dat wordt weer vet janken!!
En ik had al niet zo mijn dag.
Morgen heb ik helemaal niks, geen afspraken, geen verplichtingen. Judytime!!!!!!!!! ZIN IN!

maar wel fijn dat het gedaan is!!!

stofzuiger!

Zo blij met de nieuwe stofzuiger!!!!!! Super ding!
Leuk dat je daar nog zo van blij kunt worden hé?

Zo zie je... op één dag kunnen er zoveel verschillende gevoelsmomenten zijn. De ene moment gaat het goed en de volgende kan weer minder zijn... Daarom is het ook moeilijk als iemand vraagt, "hoe was je dag"? Hmmmjjaa... welke moment....? Zal toch vast niet alleen bij mij zijn?
Up-and-down-and-up-and-down-and-up-and-down...

klaar!

 

De 5 weken van bestraling in Antwerpen is GEDAAN!!! Nu heeft ze dus alle drie de stappen achter de rug om een kankervrij leven tegemoet te gaan. Chemo, operatie en radiotherapie. Go for it Lisa en Hans!!!

dit is echt niet meer leuk!!! de pijn is dus duidelijk nog niet onder controle!! kon er niet eens van slapen vanmiddag. En ook geen geestelijke puf om dan maar iets te doen met foto's of blog.... of mijn nieuwe boek lezen.
Vanmorgen naar de huisarts. Ze schreef nu een morfinepleister van 50 voor in plaats van die 3 van 12. Verder zit er niks van ontsteking op de longen of in de oren. Druppeltjes en neusspray, misschien dat daar de boel van opengaat. Ben er een beetje klaar mee eventjes...
Op de vraag van Marco waar die rugpijn eigenlijk vandaan komt, antwoordde ze "van de tumor".
Zowheeeee! Eindelijk eens een rechtdoorzee antwoord..........
zou dit,
zou dat,
kan zus,
wellicht zo....   daar kan ik allemaal niks mee.... tja......

Voel me niet goed vandaag! Vanmorgen wel naar Kim gegaan voor Lymfedrainage. Zij gaf alweer aan dat als het niet gaat, zij ook naar mij kan komen. Oh ja, weer vergeten.

Vanmiddag kwam Peggy, de hulp. Ik voelde al dat het me zelf niet zou lukken zoals vorige week 4 uur lang lekker mee te poetsen. Ik gaf dat maar snel aan dat ik weer terug in bed ging liggen... Ze zei het te begrijpen.. Maakte me ook niet uit... kan gewoon niet anders. Jammer dan. Samen met haar een lijstje doorgenomen van dingetjes die ik graag gedaan zag. Geen probleem. Zij aan de slag, ik mijn bed in. En normaal ben ik heel gevoelig en snel geïrriteerd door geluiden in huis... maar nu NJET! Veel geslapen dus. Toen ik beneden kwam was ze bijna klaar en het zag er weer prima uit... Wat heerlijk is dat toch! De oven, de koelkast, de strijk, de badkamer, stofzuigen, dweilen.... GEDAAN!!!!!!

Aan de einde van de middag belde ook Ivonne van de Dela... Door het doof en propvol wattig gevoel in mijn hoofd, kon ik ze maar slecht volgen... Iets over het vervoer tussen België en Nederland... straks... Volgens mij was dat al besproken... en ik kon ook niet zomaar even overschakelen... stom gesprek. Ze stuurt de gegevens nog door... pfffffff, take your time zeg!!

Lars kwam er na school even bijliggen... met een vraag... over iets in december (iets leuks met een maat)... Waarbij hij zelf al zei dat we eigenlijk zo lang niet van tevoren kunnen plannen.... Voor zo'n kerel ook niet leuk... Zonder dat ik het hoef uit te leggen snapt hij het... SCHAT!!!!

Even naar beneden, klein beetje gegeten. De tweede cyclus van die chemopillen begon trouwens weer vandaag. Die moet je bij het eten innemen, 's morgens en 's middags. Nu weer even beneden voor een kop koffie en een blogje schrijven.... Meer gaat het vanavond ook niet meer worden...

toch maar gebeld naar doc.

Dapper geweest... toch maar gebeld naar dr. Geboers. Dat mocht/moest als de pijn zou aanhouden... En van een echte verbetering kan ik niet spreken... Ik mag er een extra morf-pleister bijplakken Nu dus 3. En indien nodig bij zo'n opvlamming, 2 pilletjes onder de tong laten smelten (in plaats van één). En ook nog Ibuprofen erbij, als dat nog nodig mocht zijn. Die andere, Zaldiar niet meer omdat die toch te straf is voor de maag.
Morgen begint de tweede cyclus van de chemokuur, na een rustweek. Ik kan niet zeggen dat ik echt andere bijwerkingen heb van deze chemo... niks is erbij gekomen... Dat wil ik heel graag zo houden!!!

Verder was het een erg fijne dag. De zon scheen, Lars was vrij en ik had helemaal geen afspraken op de kalender staan! Heeeeeeeerlijk! Allemaal dingetjes doen die ik leuk vind. Bewust genieten van alles om me heen, de zoveelste bakkie koffie, een grapje van mijn zoon en zoveel meer... en de reden waarom ik in bed moet gaan liggen is niet leuk natuurlijk, maar tóch blijft het een lekker bedje!!

De bel...

Ben ik effe blij dat ik heb open gedaan! Thanx Liz

even fantaseren...

 

Ergens deze week was ik er 's nachts uit. Ik had een geniaal plan! Ik ga naar Ollie in Curaçao!!

Ik alleen. Een soort retraite... in stilte zijn... terugtrekken van de wereld, één zijn met de natuur, met de zon, met de zee, daar vreselijk veel foto's van maken, ZEN worden en tussendoor veel schrijven.... Klinkt toch hemels??? 

En dan ook nog tijd met Ol doorbrengen en filosoferen over het leven. Da kunnen wij namelijk

heeeel goed samen! 

En ook nog iets wat ik nog niet benoemd heb naar iemand toe want het is zo afgezaagd.... 

zwemmen met dolfijnen...

Een prima accommodatie gevonden voor een goede prijs. 7 nachten. Dan kan Ollie ook gewoon haar ding doen en hoeft ze geen rekening te houden. Ze had aangeboden dat ik gewoon bij haar in haar huisje kon... maar dat zou ik niet makkelijk doen... De vliegtickets zijn nu ook wel te doen...

Manmanman ik ging er helemaal in op!!! Was zo enthousiast... Maar later op de dag kreeg ik mijn verstand terug...... hoe kwam ik erbij!!? Hoe het nu lichamelijk gaat, rij ik niet eens naar mijn moeder!! En langer dan 5 uur wakker zijn voel ik ook gelijk aan ALLES! Wat een MUTS toch!!!

Maar eerlijk is eerlijk....... ik heb van die uurtjes googelen heel erg genoten!!! En dat is toch ook mooi!?

lekker!

Het was weer een fijne dag! Samen met zoon uit een puntzak friet speciaal zitten eten in Postel.

zaterdag

Beetje jammer. Zoals wel vaker heb ik te vroeg gejuigd. De morf-pleisters brengen toch minder heil als wat ik had verwacht en gehoopt. Toch maar af en toe er een andere pijnstiller erbij smokkelen. En dan nog... niet pijnvrij... De suizingen in mijn hoofd nemen ook toe. Net of je een afzuigkap aan hebt staan... Vooral als ik moe ben, wat al vrij snel is.
Vandaag naar Tilburg. Marie-Louise is jarig. Ben al een hele tijd niet meer in Tilburg geweest. Ook niet naar mam van Maurik. Ik voel me daar best schuldig over maar aan de andere kant weet ik ook dat het okee is. Dat ze het allemaal wel begrijpen. Gelukkig maar.
Hier wonen is heerlijk maar het had toch niet zover weg moeten liggen...

Sis and me

dierendag... echt afzien!

 

lief!

zelfgemaakt door de moeder van Anne!

loop achter...

Ik loop zo achter met schrijven... Er gebeurt zoveel, of liever gezegd... er is zoveel om te vertellen. En deze week heb ik gewoon veel te veel ingepland... Ik voel het... aan alles. Volgende week ga ik dat anders doen en hoop ik veel aan schrijven toe te komen. En aan foto's bewerken. En nog wat dingen. En ook aan lezen... Gisteren heb ik van mama een prachtig boek gekregen. Wel heel heftig denk ik maar ook wel zinvol. Mama vond het moeilijk om te geven maar ik zei haar dat het goed was. Het is immers waar ik mee bezig ben, wij moet ik zeggen. Iets wat constant aanwezig is in mijn hoofd, soms wat heviger en soms wat meer op de achtergrond. Maar ALTIJD aanwezig.
Het boek heet 'Stel, je gaat dood'

donderdag mam en malika

moet ik nog schrijven

geluk

van tante Luus, schattttig!!

bedankt Rietje!

 

en bedankt dat je zo'n lieve vriendin bent voor mijn moeder!

wishbone...

 

Thanks mom, for the wishbone.
Leuke herinneringen aan!

mam hoofdprijs!

mot ik nog schrijven!

fijne dag! Happy!

Fijne dag gehad. Marco was vrij. En de pijnpleister begon vanmiddag te werken. Zo hee! Tof! De scherpte is eraf!!
Weer en stuk geruimd in de garage... Marco is met een volle aanhanger naar de stort gereden. Heerlijk! Weg is weg!!!
Ik heb vandaag ook weer eens gekookt! Dat werd wel weer tijd! Marco heeft dat al heel wat keren op zich genomen omdat ik aan het eind van de dag helemaal lam in bed lag... Erg eigenlijk...lichtelijk schuldgevoel... Maar ik moet eerlijk zeggen, het eten smaakt me veel beter als hij kookt!!! Geniet er echt van! Terwijl als ik kook, eet ik maar heel weinig... 



Raar gevoel van iets te zijn vergeten... ik ben erachter.... rustweek van chemo scheelt 10 pillen. En 6 pijnstillerkes minder scheelt ook! 16 minder per dag is toch niet mis. Mijn niertjes zullen wel blij zijn.

Lief!

Van Ollie gekregen voor mijn verjaardag. 

Boeddha en moedertje Maria naast elkaar...

nieuwe hulp geweest...

Vannacht pijn, vanmorgen pijn. Nie te doen. Ook erg hoesten. Ik heb Kim afgebeld.... geslapen tot 12.00 en toen snel snel klaar gaan maken want de nieuwe hulp komt.......

viel mee... geloof ik... ze heeft in ieder geval een hoop gedaan! Die 4 uur heb ik ook gepoetst, maar dan in andere vertrekken. Hihi, dat klinkt net alsof ik hier in een kasteel woon...

Daarna weer hélemaal op en weer pijn. Naar bed.
Niet meegegeten.

's Avonds facebooken, er waren veel reacties op mijn stukje 'notities'.
Nu maar weer gaan slapen... 22.00...... dan voel ik tenminste niks... morgen is er weer een dag. Wel zin in! Marco is vrij!