Gesprek met karen gehad. Ik heb aangegeven dat ik echt niet in dit ziekenhuis wil doodgaan! Niet vanwege de zorg want die is hier prima. maar vanwege het gebouw en wat het uitstraalt...En ook omdat Nora hier is overleden. En Marleen, de mevrouw die 2 jaar geleden bij mijn borstamputatie bij mij op de kamer lag. En ze zijn er nog steeds aan het verbouwen! Ik wil gewoon lekker in rust thuis op een bank bij het raam... Met haar over gehad dat het voor mij en ons heel belangrijk is om thuis te kunnen sterven.We hebben ook Lars besproken. Dat hij er heel weinig over praat waardoor het voor mij lijkt alsof het hem allemaal niet veel doet.... Dat maakt me erg verdrietig. Gisteren heb ik eruit gegooid naar hem toe "for if you give a shit!!!!"... Ook niet verantwoord, dat weet ik, maar soms.... Karen geeft me tips hoe ik het zou kunnen aanpakken en verteld dat niet elk kind op dezelfde manier omgaat met verdriet en verlies. Ze heeft me een boek meegegeven over ..kinderen en......omgaan met verlies. Ik heb het nog steeds niet gelezen... Niet dat ik het niet interessant vind... misschien te confronterend... En het idee...'mijn kind is toch anders daarin..."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten