(10) Bart's weg: savonds naar het ziekenhuis gegaan en haar ammoniak was heel hoog. teken dat haar lever niks meer deed.
donderdag had ze slechte dag en is haar oncoloog gekomen. ze vertelden dat dit zo zeldzaam was. zo'n agressieve vorm van kanker. ipv 1,5 jaar wisten ze niet hoe lang ze nog had, we moesten het dag voor dag nemen.
op vrijdag zijn de kinderen geweest, ze had een goede dag en hebben haar chemo gegeven. zaterdag en zondag zijn we 2 x gebeld dat het bijna over was, ze had een infectie erbij gekregen en had hoge koorts.
op maandag zat ze ineens weer rechtop in bed.... iedereen was verbaasd. ze praatte weer! dinsdag ging het ook wat beter en woensdag weer wat slechter. haar ammoiniak was wat verbeterd en haar buik iets minder dik. op donderdag was het weer mis, op vrijdag hadden we weer een gesprek met omcoloog en ze wilden haar toch nog chemo geven. ze wilde er ook echt voor vechten. de chemo werd gegeven om de kanker te stoppen want het ging nu heel snel. inmiddels wisten we ook al dat het in haar buikholte zat, en in haar botten. ze wilden ook kijken naar de hersenen maar dat wilde mama niet. ze kreeg ook sondevoeding om haar op krachten te krijgen omdat zoveel was afgevallen. zaterdag en zondag begon ze heel angstig te zijn in de nacht en ze wilde koste wat kost naar huis. dat kon iet volgens de dokters. ze was toen erg boos en verdrietig.
